Wonen op een woonerf, veilig voor mijn kinderen.

Deze is voor mijn, inmiddels voormalige, achterbuurvrouw Anita Bakker-Samplonius die naar blijkt moeite heeft met de verkeerssituatie op een woonerf. Nadat Anita vanmorgen bijna mijn kind aanrijdt met haar auto was zij vervolgens uitermate ontstemd en verre van aanspreekbaar. Ik koos mijn weg te vervolgen met Merle (3) waarna ik verwensingen in mijn rug geroepen kreeg waarvan “IDIOOT” voor mij nog het best verstaanbaar was.

Nou beste Anita, ik laat me niet voor idioot uitmaken door jou maar waar ik al helemaal geen zin in heb is om mij tot hetzelfde lage niveau te verlagen als jou. Dat is zo’n afdaling, ik wil op dat niveau niet communiceren. Daarom speciaal voor jou doe ik een boekje open over het verwerpelijke gedrag waaraan ik deze ochtend helaas nogal aanstoot heb genomen. Wat moet ik Merle (3 jaar) antwoorden op de vraag:

“Papa waarom zegt de mama van Teun idioot?”.

De aangename veiligheid van een woonerf
Wij hebben meer dan tien jaar terug bewust gekozen om in een woonerf te gaan wonen. Fietsjes en spelende kinderen op straat waar je rustig omheen moest slalommen, heerlijk dat sprak ons aan. Wij wilden onze jonge kinderen graag in zo’n veilige omgeving laten opgroeien en lekker vertrouwd buiten kunnen laten spelen. De keerzijde van de veiligheid waarop je vertrouwd is echter dat je deze veiligheid met alle bewoners en verkeersdeelnemers waarborgt. Daar gaat het helaas nog wel eens mis aangezien er helaas mensen zijn die andere prioriteiten hebben en het met veilig verkeer en de regels in het woonerf niet zo nauw nemen.

En, Anita, daarom maar vooral omdat je nadat je eerst bijna mijn kind ondersteboven rijdt en mij daarna diverse verwensingen zoals dus “Idioot” toewenst neem ik jou vandaag de maat. Ik kan er nu éénmaal niet zo goed tegen als mensen mij onheus bejegenen en helemaal niet na wat vooraf ging.

Wat is de situatie?
Ik fiets met Merle vanmorgen aan mijn eind van de straat linksaf op ons woonerf, richting het park waardoor wij altijd naar school fietsen. Het is dan rond 8:15 ’s ochtends, tijd om naar school te gaan. Merle stapt af en heeft daarna moeite weer op te stappen op haar fiets. Merle is 3 jaar oud en hoewel ze al lange tijd fietst blijft het een beginnende fietster die nog alle moeite heeft om aan het verkeer deel te nemen. De oplettende lezer denkt “Maar hé, daar is een woonerf nu juist perfect geschikt voor!”. Het lukt Merle niet om snel op te stappen en uiteindelijk belandt zij aan de linderzijde van de weg, net voor de bocht van het achter ons liggende straatje binnen het woonerf. Op dat moment komt Anita Bakker-Samplonius, met te hoge snelheid, door de binnenbocht aangereden. Als moeder van twee schoolgaande kinderen is zij naar ik vermoed op weg naar school om haar kinderen naar school te brengen. Gelukkig reageert Anita snel zodra zij Merle ziet en stopt ze adequaat zoals het hoort. Merle schrikt hier uiteraard van. Intussen probeer ik Merle bij de auto weg te halen en te bewegen weer te gaan fietsen zodat we na dit voorval allemaal onze weg weer kunnen vervolgen. Daar nam Anita geen genoegen mee. De auto werd uitgezet en de deur van de bestuurder gaat open waarop ik haar de vraag stel: “Ben je geschrokken?”. Waarop Anita mij antwoordt: “Ja, natuurlijk ben ik geschrokken, wat denk je zelf, ik had bijna een kind onder mijn auto!”.

Aangezien ik geen zin en behoefte heb aan een woordenwisseling met mijn achterbuurvrouw en al helemaal geen behoefte mij de les te laten lezen door iemand die met het verkeerde been uit bed is gestapt besluit ik het hierbij verder te laten. Inmiddels is Merle (3) opgestapt en ik besluit mijn weg te vervolgen zonder verder hierop te reageren. Blijkbaar is dat onbevredigend aangezien mij vervolgens terwijl ik weg fiets een boze reactie krijg toegevoegd waarin ik onder andere als “Idioot” wordt bestempeld.

Maar, hallo, wie is hier nu helemaal de Idioot?

• Ten eerste loopt Merle van drie met haar fiets op een woonerf en probeert op te stappen. Zie hieronder regels op woonerven, voetgangers hebben altijd voorrang!
• Ten tweede kom ik met Merle van rechts! Wij hebben dus voorrang.
• Ten derde hoor je stapvoets te rijden op een woonerf als maximale norm is de maximale snelheid 15km/u op een woonerf.
• Ten vierde ben je als automobilist maar helemaal in dit geval op een woonerf altijd fout bij sprake van een aanrijding.
• Ten vijfde, maar zeker niet ten laatste, er was geen enkele reden of aanleiding voor de ergernis en frustratie, voor schelden al helemaal niet.

Op woonerven gelden aangepaste verkeersregels. Als verkeersdeelnemer dien je je hiervan bewust te zijn. Rijd je met een auto dan ben je ten alle tijde te gast en dien je voetgangers en bijvoorbeeld kinderen ten alle tijde de ruimte en voorrang te geven. Voetgangers en spelende kinderen mag je niet belemmeren als bestuurder op een woonerf.

Aangezien ik Anita helaas wel vaker harder dan stapvoets heb zien rijden of door de bewuste bocht een binnenbocht te nemen werd het dankzij mijn ontmoeting van deze morgen met de ordinaire verwensingen tijd om er een artikel over te schrijven. Ik begrijp niet dat Anita Bakker-Samplonius ondanks dat ze net zoals ik en Merle schrok niet heel erg blij was dat er verder niets gebeurd was. Ik verzeker je dat dat voor iedereen echt het beste is. Het gore lef, mijn kind bijna doodrijden en mij dan voor idioot uitmaken, bepaald onverstandig.

Je kunt natuurlijk ook gewoon je excuses aanbieden voor het feit dat je eerst bijna mijn kind aanrijdt met de auto en vervolgens voor het feit dat je mij de verwensingen meent te moeten toevoegen.

Hieronder volgen de regels zoals deze op een woonerf gelden:

Kent u de verkeersregels op woonerven?

verkeersbord woonerf

In een woonerf heeft de verblijfsfunctie (lopen, spelen, ontmoeten enzovoorts) prioriteit boven de verkeersfunctie van de weg. Hierdoor gelden in een woonerf (officieel “erf” genoemd) aparte verkeersregels.

Aan verkeersbord hiernaast kunt u zien dat u een woonerf inrijdt:

Op het woonerf gelden de volgende regels:

• Binnen een erf mag alleen stapvoets worden gereden – maximaal 15 km/uur). Deze maximumsnelheid vloeit voort uit een arrest van de Hoge Raad.
• In woonerven zijn alle kruispunten gelijkwaardig. Dit betekent dat ALLE bestuurders van rechts voorrang hebben.
• Voetgangers (ook kinderen) mogen de hele breedte van de openbare weg gebruiken om te lopen of spelen. Om de indruk te vermijden dat er onderscheid is tussen de rijbaan en het trottoir, zijn in een woonerf daarom geen verhoogde trottoirs aanwezig.
• Parkeren mag alleen op de daarvoor bestemde plaatsen. Deze parkeervakken zijn voorzien van de letter “P” of een P-bord.
• Bestuurders die het woonerf vanaf de weg binnenkomen, of die het woonerf verlaten, moeten het overige verkeer (dus óók voetgangers) voorrang verlenen. Daarbij is de in-/uitgang van een woonerf vormgegeven als een uitrit met doorlopend trottoir.

Werk mee aan een veilig woonerf

Met de regels wordt getracht een basis te leggen voor het veilig gebruik maken van de openbare weg. Dit geldt voor zowel gemotoriseerd als niet-gemotoriseerd verkeer en voetgangers. Rijdend verkeer mag voetgangers niet hinderen. Andersom mogen voetgangers en spelende kinderen rijdend verkeer niet onnodig belemmeren. Alleen wanneer iedereen zich houdt aan deze regels worden ongelukken zoveel mogelijk voorkomen. Denk hierbij vooral aan kinderen. Kinderen kunnen niet altijd de gevolgen van hun gedrag overzien wanneer ze op straat spelen. Parkeer daarom uw auto op uw eigen oprit en pas wanneer het niet anders kan in de daartoe bestemde vakken. Laat ook uw gasten de auto parkeren in de daartoe bestemde vakken c.q. op uw eigen oprit.

Pas uw snelheid aan en rijd alleen stapvoets

Help elkaar aan deze regels te herinneren en spreek elkaar aan wanneer men de regels even vergeten is. Via bekeuringen alleen, maken we het niet veiliger op uw woonerf. Daarom verzoeken wij alle bewoners gezamenlijk de woonerven in Noordwest een veilige en fijne plek te houden. Kleine moeite, groot plezier!