Totaal onveilige verkeerssituatie rond fietspad nabij O.B.S. De Wending – herhaling

Op Facebook heb ik al verschillende malen een bericht geplaatst over de verbazingwekkend onveilige verkeerssituatie op het fietspad nabij O.B.S. De Wending in Roosendaal. Uit oogpunt van verkeersveiligheid is het een ronduit beschamend onveilige situaite waar je als fietser bijna vogelvrij bent. Vogelvrij en wachtend op het (volgende) moment dat je wordt aangereden door een auto of welke andere verkeersdeelnemer dan ook. Een voorrangsfietspad nota bene waar de andere verkeersdeelnemers middels onder meer haaietanden op gewezen worden dat er voorrang verleend dient te worden aan de gebruikers van het fietspad. De oversteken van het fietspad, uitritten van de woonerven en parkeervoorzieningen zijn op diverse plaatsen echter dermate onoverzichtelijk dat het keer op keer fout gaat. De wegbeheerder heeft ingezien dat de situatie onveilig is en heeft spiegels opgehangen zodat de weggebruikers meer zicht krijgen bij de uitritten over het fietspad. Deze spiegels lossen het probleem niet op aangezien ze ofwel niet gebruikt worden door de weggebruikers of onvoldoende zicht bieden.

Volgens mij is het ook voor een groot gedeelte te wijten aan de onbekendheid met de verkeerssituatie van ouders die hun kind(eren) naar school brengen. Let wel, dus je brengt zelf je kind(eren) naar school met bijvoorbeeld de auto en gunt vervolgens het kind van een ander of de betrokken ouder of weggebruiker niet de veiligheid om ook gewoon veilig op school te komen. Want je hebt natuurlijk haast. Je moet snel naar het werk of de volgende aflevering van welk hersenloos tv programma ook. Dus waarom zou je extra goed uitkijken als jij veilig in je auto zit? Terwijl je weet dat je een voorrangsfietspad oversteekt waar je dus… voorrang dient te verlenen. Keer op keer gebeuren hier ongelukken of gelukkig genoeg bijna ongelukken. Zelf ben ik met mijn kinderen al diverse malen bij een aanrijding of bijna aanrijding betrokken geweest en ik ben er inmiddels helemaal kotsbeu van. Om het maar eens heel duidelijk te zeggen. Gelukkig zijn de aanrijdingen tot nu toe zonder al te veel gevolgen of schade gebleven. Maar het is wachten tot het echt mis gaat.

En vanmorgen was dan weer opnieuw zo’n situatie dat het echt maar rakelings goed af liep en mijn dochter nog net voor een veel te laat stoppende auto kon passeren. Iets later op die locatie geweest zijn zou hebben betekend een enkeltje ziekenhuis met alle gevolgen van dien. Uiteraard heb ik de automobilist aangesproken op de haaietanden maar daarop leek ik een soort schouderophalen te krijgen tot mijn ontzetting. Ik heb ook geroepen dat dit inmiddels de zoveelste keer was en ik er goed klaar mee ben wat de diverse getuigen gehoord hebben.

Wat mij aan de situatie het meest verbaasd is dat ik deze onveilige verkeerssituatie eerder heb aangegeven bij de directie van de school. Mijn bericht hierover is toen doorgespeeld naar de verkeerscommissie waarna het stil werd, heel stil. Zo stil, ik heb nog geen enkele feedback gekregen of ook maar iets van actie, maatregelen of oproepen aan ouders of medeweggebruikers vernomen. Daar begrijp ik nu helemaal niets van. Uiteraard is de directie van een school neit verantwoordelijk voor het wegenbeheer. Wel is zij verantwoordelijk voor het veilig naar school kunnen komen van haar leerlingen. En zeker vind ik het een verantwoordelijkheid om de ouders die rondom de school deelnemen aan het verkeer aan te spreken op verantwoord en verantwoordelijk verkeersgedrag. En zeker geldt dat voor ouders die hun kind(eren) met de auto naar school brengen. Breng je je kind(eren) namelijk met de auto naar school dan heb je een nog grotere verantwoordelijk aangezien je met je auto extra alert moet zijn voor kinderen voor wie deelname aan het verkeer nog niet een vanzelfsprekendheid is en van wie je niet hetzelfde verantwoordelijk gedrag kunt verwachten. Hoe moeilijk kan het zijn om van ouders te vragen om geen gebruik te maken van bepaalde parkeervoorzieningen aangezien deze bij het wegrijden zo vaak tot onveilige verkeerssituaties leiden voor andere weggebruikers? Nou, helemaal niet moeilijk. Verkeersveiligheid is iets waar je met z’n allen aan werkt en niet alleen voor je eigen kind maar ook voor dat van een ander en de ouder. Daarom heb ik vanmorgen opnieuw een bericht gestuurd aan de leiding van O.B.S. De Wending zoals hieronder.

Goedemorgen Astrid, Ik hoop dat je inmiddels weer met frisse moed aan het werk bent. Ik wil je vragen of je ook dit bericht wilt doorsturen naar de verkeerscommissie. 1 of 2 tellen later en mijn dochter Julia zou door een automobilist zijn aangereden. Opnieuw gaat het uiteraard om de onveilige situatie van het fietspad naast het schoolgebouw (staand voor school met het gezicht naar school de uitrit aan je rechterzijde. Het is een gedrocht op gebied van veiligheid. Julia was op het nippertje voor de auto langs die bijna tot halverwege het fietspad reed en bedacht van “hé er is nog een fietser”. Dus ja, ik werd zelf ditmaal net niet aangereden omdat ik vooral zelf alert was. Zo kon ik gelukkig mijn kinderen toch naar school brengen in plaats van naar het ziekenhuis of er zelf naar toe gebracht te worden. En opnieuw een ouder die zelf een kind of kinderen naar school had gebracht en kennelijk niet het respect kan opbrengen om andere kinderen en ouders de veiligheid te bieden waar zij recht op hebben. Haaietanden? So what. Maar het is vooral ook de verkeerssituatie die ronduit gevaarlijk is. Een compleet onoverzichtelijke uitrit waarbij “zicht” op het fietspad mogelijk is gemaakt middels spiegels. Spiegels die deze persoon ook weer nooit gebruikt heeft anders had zij ons zien komen. Zij was veel te druk bezig met enkele getuigen die op het voetpad stonden te kletsen, daar had ze wel oog voor. Getuigen, ja opnieuw meerdere getuigen. M.i. zit het grootste probleem in de onbekendheid met de situatie voor ouders die hun kind(eren) naar school brengen. Al is dat geen enkel excuus natuurlijk aangezien een ieder zich aan de verkeersregels heeft te houden en gelet op de haaietanden voorrang dient te verlenen. Uiteraard heb ik de automobilist ook duidelijk op de haaietanden gewezen. Ik verwacht van mensen dat ze zelf uitkijken. Maar beter zou het zijn als ouders geen gebruik van de parkeerplaatsen aldaar zouden maken. Al is mijn andere dochter ook al eens aangereden door een meisje van een jaar of 13/14 die waarschijnlijk dan daar toch woonachtig is. Zoals ik eerder hardop heb afgevraagd vraag ik mij opnieuw af: Moeten er eerst slachtoffers vallen voor er actie wordt ondernomen? Gelukkig voor iedereen liep het dit maal af zonder letsel of schade en was het opnieuw slechts de schrik die bij mij tot ergernis over de situatie leidtt. Iedere dag voor ik met mijn kinderen langs die onveilige uitritten rijd wijs ik ze erop vooral voorzichtig te zijn en goed uit te kijken. Maar wat heb je er aan als je zelf alert bent maar medeweggebruikers daar keer op keer een broertje dood aan hebben? Het is wachten tot het goed mis gaat. Oh, weten wat Julia zei? “Papa, ik keek goed uit maar kon er niets aan doen.” E-mail aan direct van O.B.S. De Wending